Aşitî III Çok zor ama imkansiz değil.

Sorunlarımızı silah kullanmadan çözebilme olgunluğunu gösterebilrimiyiz?

Her krizin bir de fırsatçıları vardır, onu şansa çevirmek isteyen. Neması kesilmesin diye sorunun çözülmesini sabote eden odaklar. İşte Türkçülük sorununda da böyle aktörler epeyce var.

Kürdistan'dan bakıldığında bariz bir şekilde görülen ve uzantılarının Ankara'da merkezi devlete de yerleşik hal aldığı bir yapıdan söz etmek mümkün.

Şimdi olabildiğince sade bir şekilde yerelden merkeze doğru izah etmeye çalışırsak, sorun çözüme kavuştuğunda kimlerin gelirlerinin kesileceğini tespit edeceğiz.

Devlet tarafından güvenlik korucusu, toplum tarafından ise caş olarak adlandırılan ve sayıları yüz bin ile ifade edilen kesim maaş ve silah ruhsatlarını yitirecek..

Özel yetki ve maaşlar ile motive edilen nizami gayri nizami güvenlik  bürokrasisi, kendilerine tanınan ayrıcalıkların hepsini yitirecek.

Devlet bürokrasisinde görevli, mesailerinin çoğunu bu sorun odaklı çalışmaya ayıran bürokratlar görevlendirilmenin nimetlerinden yoksun kalacak. Iddia edilebilir ki MIT gibi bir kurumun başına çoğunlukla kürt kökenli bürokrat atmansı artık gerçekleşmeyecek.

Sonra politikacı, tüccar karışımı özel yetkililer ki bunlar hemen her yerleşim biriminde mevcut olup devlet ile halk arasında bir konumu nakde çevirmektedirler.

Dindeki şeyhlik kurumu nasıl Allah ile kul arasında bir işlevi olduğunu iddia ediyorsa, bunlar da aynı pozisyonu vatandaş ile devlet arasında sergilemektedirler.

Bir de belirtilen kesimlerin kendi aralarında oluşturdukları ekonimik amaçlı suç örgütleri.

Sorunun kangrenleşmeye doğru gitmesinin iç nedenlerinin başında gelen yapıları bu şekilde izah etmek yanlış olmaz.

Ama eksik kalır.