Dibe ku te jî ev yek di jiyana xwe ya rojane de dîtibe: Hin kes xwedîyê aqil in ku bi tena serê xwe bijîn û jîyanek civakî ava bikin, hinên din jî ji bo bidestxistina vê yekê xwe dispêrin kesên mîna xwe.
Ev koma paşîn tenê dema ku ew bi kêmî ve çar kesên din ên mîna xwe re têkilî daynin, şiyana xwe îfadekirinê bi dest dixin.
Ji ber vê yekê, di avahiyên rêxistinkirî an jiyana civakî de, yên baş bi gelemperî bi tena serê xwe ne, lê yên nezan her dem bêtir rêxistinkirî ne.
Ji bo mirovên jîr, avahiyên dayîn(verili) pir caran sînordar in. Ev ji ber ku ev avahî li ser rûtînên pêşwext hatine damezrandin ne li ser afirîneriya kesane.
Ev rûtîn, dema ku domdariya avahiyê misoger dikin, kapasîteya kesane ji bo lêpirsîn û nûjeniyê asteng dikin.
Jîrbûn bi ramana orîjînal tê xwedîkirin, ne bi tevgerên dubarekirî. Lêbelê, serkeftin di avahiyên rêxistinkirî de pir caran bi sepandina rast a van dubarekirinan ve girêdayî ye.
Ji ber vê sedemê, kesên jîr têdikoşin ku xwe di van avahiyan de îfade bikin ji ber ku pergal nirxê dide tevgera wan a adapteyî, ne bi xwezaya wan a lêpirsîner.
Ramana zanistî rasterast bi mantiqa bingehîn a avahiyên damezrandî re ne lihevhatî ye. Sedema hebûna wê ew e ku pirs bike, qalibê bişkîne û rêyên nû bigere.
Di vê çarçoveyê de, ew fonksiyona rêûresman dipirse, qaliban analîz dike û dema ku pêwîst be wan red dike. Ev awayê ramanê li ser guhertin û pêşveçûnê ye, ne li ser qaîdeyên sabît.
Tenê ew kesên ku bi serkeftî ramana zanistî di nav avahiyên rêxistinî de entegre dikin, dikarin berdewamiya avahiyê misoger bikin.
Ev bi rêzikname û parastinên qanûnî yên ku rê didin îfadekirina ramanên cihêreng gengaz dibe.
bi tirki
Zeka ve
cehalet
Günlük
yaşamda siz de gözlemleme imkânına sahip olmuşsunuzdur: Bazı bireyler, yalnız
başına kednielerini var edebilecek ve çevresinde bir sosyalite oluşturabilecek
zekaya sahipken, bazıları ise bunun için kendi gibilerine muhtaçtır.
Ancak bu
ikinci grup, kendi gibi en az dört kişiyle bir araya geldiğinde kendini ifade
etme yeteneğine kavuşur.
Bu nedenle
dünyada örgütlü yapilar veya sosyal hayatta iyiler genelliklea yalnızdır;
cahiller ise sürekli daha örgütlüdür.
Zeki
insanlar için verili yapılar çoğu zaman sınırlayıcıdır. Çünkü bu yapılar,
bireysel yaratıcılıktan çok, önceden belirlenmiş rutinlere dayanır.
Bu
rutinler, yapının devamlılığını sağlarken bireyin sorgulama ve yenilik üretme
kapasitesini köreltir.
Zekâ,
tekrar eden davranışlarla değil, özgün düşünceyle beslenir. Ancak örgütlü
yapılarda başarı, çoğu zaman bu tekrarların doğru uygulanmasına bağlıdır.
Bu nedenle
zeki birey, bu yapılarda kendini ifade etmekte zorlanır; çünkü sistem, onun
sorgulayıcı doğasına değil, uyumlu davranışına değer verir.
Bilimsel
düşünce verili yapıların temel mantığına doğrudan karşıttır. Onun varlık
nedeni, sorgulamak, ezber bozmak ve yeni yollar aramaktır.
Bu cercevede
ritüellerin işlevini sorgular, kalıpları analiz eder ve gerekirse reddeder. Bu
düşünce biçimi, sabit kurallara değil, değişime ve gelişime dayanır.
Ancak
bilimsel düsünceyi örgütsel yapilarina yedirenler devamliliklarini Garanti
edebilirler. Bu farkli düsüncenin kenidini ifade etmesini Garanti altina almak
ile olur.
Kommentare